Kunst in de Wijk

Eerbetoon aan dichter Victor Meijer op de hoek van de Erasmusweg en de Loevesteinlaan in Den Haag Zuidwest ? januari 28, 2024

Posted by jandewandelaar in Uncategorized.
add a comment

Henk wil dat deze muur een gedicht erop krijgt© Eigen foto

Gemaal in Zuidwest krijgt mogelijk eerbetoon aan dichter Victor Meijer: ‘Ik ben vereerd’

Het grote bakstenen gebouw van het gemaal op de hoek van de Erasmusweg en de Loevesteinlaan moet nodig worden opgefleurd. Dat vindt Henk Augustijn, die eerder al betrokken was bij meerdere muurschilderingen en -teksten in de stad. Hij heeft alvast een plan gemaakt: op de muur moet een gedicht komen van Victor Meijer, poelier en de onofficiële stadsdichter van Den Haag.

‘Ik maak herinneringen zichtbaar, iemand moet het doen’, vertelt Augustijn in Bob Staat Op. ‘Ik woon zelf in Den Haag Zuidwest en daar is ontzettend veel gebeurd. Er mag weleens goed nieuws komen uit Zuidwest, dat mag je zichtbaar maken.’

Hij hoopt dat met het nieuwe kunstplan weer een beetje voor elkaar te krijgen. ‘Op de hoek van de Erasmusweg en de Loevesteinlaan staat een gemaal, vlakbij het kruispunt. Dat is een beetje shabby geworden.’ Als het aan Augustijn ligt dé perfecte plek voor nieuwe kunst.

‘Altijd leuk op die hoek’

En laat het nou ook eens de plek zijn waar Victor Meijer, onofficiële stadsdichter van Den Haag, is geboren. ‘Dan denk ik: dat zou een mooi plekje zijn voor een gedicht van hem.’

Meijer zelf ziet dat ook wel zitten, vertelt hij. ‘Ik heb een week naast mijn schoenen gelopen natuurlijk! Ik ben vereerd. Ik vind het een uitzonderlijk goede plek om te pimpen en dat dat dan met een tegelwijsheid van mij mag…’

Zo zou het gemaal er dan bijvoorbeeld uit komen te zien© Eigen foto

Meijer woonde tot zijn 21e in een flat vlakbij het gemaal. ‘Het is de leukste tijd van mijn leven geweest. Op de hoek van dat gemaal stonden wij met onze brommertjes te sleutelen en stiekem te blowen. Het was een hangplek. Altijd leuk op die hoek daar!’ zegt hij.

Nu wordt een tekst van hem er misschien wel vereeuwigd. ‘Er moet wel toestemming komen’, zegt Augustijn. ‘Maar het gaat super soepel. Richard de Mos zit in het bestuur van het Hoogheemraadschap en vindt het een geweldig idee. Wat mij betreft is het ook een waardevolle toevoeging aan de stad. Het is dus nog niet helemaal zeker, maar met hoe het nu loopt denk ik dat dit er gewoon komt.’

Locatie: 1163 S105 – Google Maps

kijk ook: Muurschildering van Haags icoon René Bom onthuld in ‘zijn’ Escamp: ‘Ik ben apetrots’

Lees: Gemaal in Zuidwest krijgt mogelijk eerbetoon aan dichter Victor Meijer: ‘Ik ben vereerd’ – Den Haag FM 24.01.2024

Gigantische kunstwerk `Mirá Mi´ op de Chopinlaan in Buitenhof te Delft januari 23, 2024

Posted by jandewandelaar in Uncategorized.
add a comment

Delfts kunstwerk maakt kans op titel ‘beste muurschildering ter wereld’

Het gigantische kunstwerk Mirá Mi in Buitenhof maakt kans om tot beste muurschildering van de wereld uit te worden geroepen. Het kleurrijke portret van een vader en zijn dochter is één van de vijftig genomineerde street art-projecten waarop nog gestemd kan worden.

Delft staat wereldwijd bekend om het Meisje met de Parel en Het melkmeisje van Johannes Vermeer. Maar nu, ruim 350 jaar later, staat een veel recenter werk internationaal in de kijker. De kolossale muurschildering Mirá Mi op de zijkant van een flat aan de Chopinlaan is één van de vijftig kanshebbers op de titel Best Mural of de World van Street Art Cities. Die organisatie noemt zichzelf de grootste online community voor street art en verzamelt informatie over onder meer muurschilderingen en graffitikunst.

Mirá Mi is gemaakt door de Rijswijkse kunstenaar Beyond, die in het echte leven Roelof Schierbeek heet. Hij kwam op het idee voor Mirá Mi door gesprekken te voeren met jongeren uit de buurt. Toen hij hen vroeg wie hun superheld was, noemden velen van hen een familielid. Zo bedacht hij om een portret van een vader en zijn kind te maken.

Zoontje

De afgebeelde man is gebaseerd op een vriend van Schierbeek die geen contact meer heeft met zijn zoontje. ,,Ik ben daarover met hem in gesprek gegaan”, vertelde Roelof eerder. ,,Dat werd heel emotioneel, want die pijn zit diep. Dat zie je ook in het kunstwerk”, legde de kunstenaar uit. ,,Hij kijkt vastberaden, maar ik heb een deel van zijn gezicht blauw gemaakt als verwijzing naar het gemis. Het kunstwerk heet Mirá Mi, dat is Papiaments voor: zie mij.”

Schierbeek fotografeerde zijn vriend vervolgens met diens dochter (met haar heeft hij nog wel contact) en ontwierp op basis van het beeld een kleurrijk portret. In slechts een week tijd spoot Schierbeek het ontwerp vanaf een hoogwerker op de metershoge muur van de flat aan de Chopinlaan. ,,Hoeveel verf ik hiervoor gebruikt heb kan ik zo niet zeggen, maar het zullen honderden spuitbussen zijn van tientallen kleuren”, zei Schierbeek destijds.

Dat Mirá Mi is genomineerd voor de prijs is overigens niet geheel toevallig. De kanshebbers hebben eerder meegedaan aan de maandelijkse wedstrijden van Street Art Cities. Daarbij kunnen fans van het Instagram-account van Street Art Cities maandelijks kiezen welk street art-project ze het beste vinden. Mirá Mi deed in mei vorig jaar mee aan zo’n maandprijs en werd toen vierde.

Delftenaren die willen stemmen op Mirá Mi kunnen dat tot en met 31 januari 2024 nog doen via de website: www.streetartcities.com

locatie: 300 Chopinlaan – Google Maps

Lees: Delfts kunstwerk maakt kans op titel ‘beste muurschildering ter wereld’ | Delft | AD.nl 22.01.2024

Lees: Graffitikunstenaar Roelof maakte een groot kunstwerk in Buitenhof: ‘Het gaat over vaders als helden’ | Delft | AD.nl 18.06.2023

Lees: Mooiste muurschildering ter wereld misschien in Delft | Omroep Delft 18.01.2024

Lees: Graffitikunstenaar Roelof maakte een groot kunstwerk in Buitenhof: ‘Het gaat over vaders als helden’ – indebuurt Delft 16.06.2023

De roofkunst van Indonesië is eindelijk terug, kortom feest in Jakarta !! december 5, 2023

Posted by jandewandelaar in Uncategorized.
add a comment

In Jakarta wordt de teruggegeven roofkunst gevierd. ‘Eindelijk zijn de voorwerpen daar waar ze horen’

In de Indonesische hoofdstad Jakarta trekt een eerste tentoonstelling over teruggegeven roofkunst uit Nederland veel publiek. Aan de hand van die schatten hopen Indonesiërs meer over hun identiteit te ontdekken. ‘Wauw, dat ze in die tijd al zoiets moois konden maken.’

In een grote feesttent in het midden van de Indonesische hoofdstad Jakarta staan ze opgesteld als teruggekeerde helden: de oppergod Śhiva, de wijze olifantgod Ganesha, de woedende godin Durga en de goddelijke bewaker Nandīśhvara. Stuk voor stuk manshoge beelden uit de 13de eeuw, met verfijnde hand uit vulkanisch steen gehouwen.

Ruim tweehonderd jaar geleden liet een Nederlandse ambtenaar de beelden uit een Javaanse tempel hakken ter decoratie van zijn koloniale tuin, daarna waren het lange tijd topstukken in het Museum Volkenkunde in Leiden. Onlangs werden ze overgedragen aan Indonesië, dat daar om had gevraagd.

‘Wauw, dat ze in die tijd al zoiets moois konden maken’, verzucht de 37-jarige hr-manager Bertha Wasisto. Samen met haar 8-jarige zoontje Reinhard is zij naar de Galeri Nasional gekomen om de expositie Repatriasi te bekijken. Wijzend naar Reinhard: ‘Hij is van de YouTube-generatie. Op school leert hij bijna niks over de cultuur en geschiedenis van ons land.’

Over de auteur
Noël van Bemmel is correspondent Zuidoost-Azië voor de Volkskrant. Hij woont in Denpasar, Indonesië. Eerder schreef hij over Amsterdam, reizen en defensie.

Verderop maakt de 26-jarige ambtenaar Katon Bhaskoro een selfie met zijn vriendin voor de kloeke olifantgod. ‘Dit beeld bewijst dat Java al hoog ontwikkeld was, ver voordat de republiek Indonesië werd uitgeroepen.’ Beide bezoekers moeten alweer doorlopen, glimlachend gemaand door zenuwachtige suppoosten, want de gratis tentoonstelling is het eerste weekend volgeboekt.

Bloedige veroveringen

Na twee jaar onderhandelen overhandigde Nederland afgelopen zomer aan Indonesië bijna vijfhonderd kunstvoorwerpen die in de koloniale tijd zijn geroofd. Eerder dit jaar werd bekend dat Nederland de zes objecten uit het Rijksmuseum zou teruggeven.

Dit, ter opluchting van Nederlandse conservatoren, die steeds meer in hun maag zaten met voorwerpen als de Lombokschat of de rijkversierde kris (ceremoniële dolk) van Klunkung die door soldaten van het Koninklijk Nederlandsch-Indisch Leger na bloedige veroveringen werden buitgemaakt.

De Indonesische commissie voor de repatriëring van roofkunst wilde niet wachten tot alle gevraagde voorwerpen terug zijn (over de befaamde Javamens wordt nog onderhandeld) en een vaste plek hebben gekregen. De thuiskomst van de eerste kunstschatten wordt gevierd met een tijdelijke tentoonstelling van 152 voorwerpen. Niet in het Nationaal Museum, zoals gepland, maar in een dependance met een gekoelde tent aan de overkant, want het museum liep in september ernstige schade op door brand.

Raja Willem-Alexander

In groepen van honderd passeren bezoekers de fijngesneden beelden van hindoegoden en belanden daarna in een veelkleurige projectieruimte waar de repatriëring wordt uitgelegd. Ook de raja Belanda Willem-Alexander flitst even langs. In de volgende ruimtes vertellen silhouetten aan de muur een donkere geschiedenis. We zien soldaten met tropenhelmen en kanonnen tegenover traditioneel geklede burgers met zwaarden en speren.

Langzaam maken forten, zeilschepen en geweld echter plaats voor zakenmannen, joggers, moskeeën en wolkenkrabbers. De teruggekeerde kunstvoorwerpen zijn volgens een tekst aan de muur niet alleen stille getuigen van het verleden, maar ook ‘bronnen van kennis die verder onderzocht moeten worden om de identiteit van Indonesiërs te ontdekken’.

Meegenomen als souvenir

Een pronkstuk is de gouden kris van de 19de-eeuwse verzetsstrijder prins Diponegoro, waarschijnlijk de meest vereerde held van Indonesië,te zien naast zijn zadel, speer en heilige staf. Dat laatste voorwerp werd na diens gevangenneming door de Nederlandse gouverneur-generaal meegenomen als souvenir en is al eerder door zijn nazaten teruggegeven.

Er volgen vitrines vol gouden ringen, enkelbanden en edelstenen die door de Nederlanders zijn geroofd uit veroverde paleizen. Zelfs een paar rijkversierde damesmuiltjes eindigde kennelijk als oorlogsbuit. Tot slot volgt een korte geschiedenisfilm verzorgd door Historia.id, een populairwetenschappelijke website in Indonesië. Voor Nederlandse bezoekers is het even slikken om als bezetter te worden afgeschilderd.

De voorzitter van de Indonesische restitutiecommissie, I Gusti Agung Wesaka Puja, stelt dat een eerste verzoek tot teruggave al in 1949 werd ingediend. ‘Deze tentoonstelling is het resultaat van een heel lang proces’, vertelt hij telefonisch. ‘Het voornaamste is dat de voorwerpen eindelijk daar zijn waar ze horen.’ Daarnaast is het volgens hem belangrijk dat het verhaal achter deze voorwerpen en hun zwerftocht over de wereld wordt verteld.

Ook hoopt Puja, voormalig ambassadeur in Nederland, dat het opgebouwde vertrouwen tussen beide landen leidt tot meer samenwerking en onderzoek naar het gedeelde verleden. ‘Ik hoop daarom dat de verkiezingsoverwinning van Geert Wilders geen roet in het eten zal gooien. We moeten dit opgebouwde momentum juist vasthouden.’

‘Kompensasi’

Bezoekers reageren verdeeld op de vraag of de voorwerpen wel veilig zijn in het Nationaal Museum. De recente brand en spectaculaire diefstallen in het verleden hebben de reputatie van het instituut geen goed gedaan. Puja en andere betrokkenen verzekeren dat het museum aan de hoogste internationale eisen voldoet. ‘De brand was een incident. Er is die nacht adequaat gehandeld.’

Voor de deur van de grote tent wachten twee vriendinnen uit Bogor op hun beurt. ‘Als je iets steelt, moet je het teruggeven’, zegt de 26-jarige laboratoriumassistent Anies. Zij vindt het belangrijk dat Nederland spijt heeft betuigd en zo erkent dat koloniale overheersing ‘op geen enkele manier’ te verdedigen is. ‘Het was een situasi buruk (slechte tijd, red.)’, zegt haar even oude vriendin Asari, die advocaat is. Spijt betuigen en voorwerpen teruggeven is volgens haar niet genoeg.

‘Er moet ook kompensasi (financiële genoegdoening, red.) komen’. Lang niet alle bezoekers gaan zover. De jonge ambtenaar Katon: ‘Niemand denkt nog aan de koloniale tijd. We kijken vooruit!’ De tentoonstelling bewijst volgens hem dat de relatie tussen Indonesië en Nederland nu goed is. ‘Dat is ook vooruitgang.’

Lees ook:

• 478 historische voorwerpen uit Indonesië gaan eindelijk naar huis, het museum haalt opgelucht adem
• Indonesië kijkt uit naar terugkeer Javamens: ‘Zodat wij onze eigen geschiedenis leren begrijpen’
• De tentoonstelling ‘Roofkunst – 10 verhalen’ stelt vele vormen van kunstroof centraal
• Een dief heeft niets te zeggen over de gestolen waar die hij moet teruggeven

Meer: roofkunst Indonesië | Zoekresultaten

Meer: jakarta | Zoekresultaten

Zie ook: Koloniale roofkunst terug naar Indonesië

nog meer:

Lees: Expositie over Nederlandse roofkunst geopend in Sri Lanka: ‘Verdiept relatie’ (nos.nl) 05.12.2023

Lees: In Jakarta wordt de teruggegeven roofkunst gevierd. ‘Eindelijk zijn de voorwerpen daar waar ze horen’ (volkskrant.nl) 04.12.2023

Parthenon-sculpturen retour naar Griekenland ? – de nasleep !!! november 29, 2023

Posted by jandewandelaar in Uncategorized.
add a comment

Westerse musea geven roofkunst terug, maar British Museum wil daar niet van weten

Een heilige altaarsteen en een haarlok van de Ethiopische prins Alemayehu. Het zijn objecten uit een privécollectie die in een statige zaal van de herenclub Athaeneum in hartje Londen worden teruggegeven aan het land van herkomst: Ethiopië. “Laat dit het begin zijn”, zegt de Ethiopische priester die de objecten in ontvangst neemt. “We hopen dat het British Museum hier een voorbeeld aan neemt.”

Daarmee doelt de priester vooral op de elf heilige Ethiopische ‘tabots’ die in de kelder van het British Museum liggen. Dat zijn kleine houten en stenen plaquettes die zó heilig zijn dat ze niet publiekelijk tentoongesteld kunnen worden. Zelfs de directeur van het museum mag ze niet zien.

De tabots werden 150 jaar geleden, na de Slag om Maqdala, uit Ethiopië meegenomen door Britse soldaten. Voor Ethiopische christenen bevestigen ze Gods aanwezigheid op aarde. De Ethiopische kerk heeft de tabots teruggevraagd, maar het Britse museum wil ze alleen uitlenen.

British Museum

De Ethiopische tabots maken deel uit van een grotere discussie over koloniale schatten in westerse musea. Steeds vaker geven bekende internationale musea roofkunst terug. Maar het British Museum in Londen, dat vol staat met wereldberoemde kunst uit het koloniale Britse rijk, verzet zich vooralsnog tegen die trend.

Dat heeft alles te maken met de British Museum Act, een Britse wet uit 1963, vertelt Barnaby Philips, auteur van Loot: Britain and the Benin Bronzes. Deze wet weerhoudt de beheerders van het museum ervan kunstobjecten in hun collectie permanent terug te geven.

“Dat geldt voor de tabots, maar ook voor alle andere omstreden stukken in het museum. Zoals de Benin Bronzes: beroemde beelden en reliëfs die als oorlogsbuit werden meegenomen toen Britse troepen in 1897 Benin City, in het huidige Nigeria, innamen.” De stukken zijn buitengewone culturele kunstwerken, die enorme historische waarde hebben, zegt Philips. “Voor de mensen daar zijn ze te vergelijken met de historische waarde van een nationale bibliotheek of een kathedraal.”

De bronzen beelden uit het toenmalige koninkrijk Benin raakten verspreid over musea in heel Europa en de Verenigde Staten. In de afgelopen jaren gaven Duitsland en Washington hun collectie al terug. Maar de houder van de grootste en mooiste beelden, het British Museum in Londen, houdt zich vooralsnog stil.

Koloniale geschiedenis

Met 6 miljoen bezoekers per jaar is het British Museum een van de best bezochte musea ter wereld. Het museum is ook onlosmakelijk verbonden met het vroegere gigantische Britse koloniale rijk. Van de Benin Bronzes tot aan de Steen van Rosetta, veel van de pronkstukken uit het British Museum maken deel uit van een complexe historische puzzel over hoe westerse landen in de toekomst om moeten gaan met het koloniale verleden.

“Het British Museum bevindt zich momenteel in een kwetsbare positie”, zegt Philips. “Het bestuur heeft zich in het verleden ook wel achter de wet verscholen, maar inmiddels vraagt men zich ook daar af of die wet, die restitutie tegenhoudt, nog wel bij de huidige tijdgeest past. Maar zolang de Conservatieve Partij in het Britse parlement een meerderheid heeft, is de kans klein dat de wet wordt aangepast.”

Er is vaak gezegd dat al die belangrijke historische koloniale pronkstukken op Britse bodem het veiligst staan. Dat het British Museum als het ware zorgt voor de schatten van de wereld. Maar toen onlangs bleek dat een medewerker van het British Museum jarenlang onopgemerkt honderden kunstvoorwerpen kon stelen, riep dat verontwaardiging op.

Vooral landen die het museum om teruggave hebben gevraagd, waaronder Griekenland, Nigeria en India, reageerden verbouwereerd. Als het veiligheidsargument van het museum geen stand meer houdt, wordt het argument voor teruggave alleen maar sterker.

Elgin Marbles

Bovendien kan een teruggave leiden tot nieuwe claims. Niet in de laatste plaats kan het leiden tot verzoeken om het het ultieme pronkstuk van het museum terug te geven: de Elgin Marbles, vernoemd naar Lord Elgin die de marmeren beelden als toenmalige gezant van de Britten bij de Ottomaanse sultan begin 19de eeuw van Athene naar Londen heeft verscheept.

De objecten zijn niet altijd op dezelfde manier in Engelse musea terechtgekomen, zegt Nigel Biggar, hoogleraar theologie aan universiteit van Oxford en de auteur van Colonialism: A Moral Reckoning. Hij zegt dat de beelden, die beschadigd waren, door Lord Elgin met toestemming van de Ottomaanse autoriteiten naar Londen zijn verscheept.

“Het verwijderen en verschepen van de beelden was een proces dat over meerdere jaren en op klaarlichte dag plaatsvond. Dat kun je geen roofstuk noemen.” En dus zou de aanname dat ze werden gestolen niet de basis van de restitutie moeten zijn, aldus de hoogleraar.

Geheime gesprekken tussen de Britse en Griekse regering over het ‘uitlenen’ van de beelden aan Griekenland liepen tot nu toe op niets uit.

meer:

Zie ook: Parthenon-sculpturen retour naar Griekenland ?

nog meer:

Lees: Stropdaskeuze koning Charles doet wenkbrauwen fronsen | Royals | Telegraaf.nl 01.12.2023

Lees: Grieks-Britse ruzie over beroemde beelden laait op door stropdas koning Charles | Media en Cultuur | NU.nl 01.12.2023

Lees: Toeval of niet? Griekenland-stropdas koning Charles zorgt voor rel | RTL Nieuws 01.12.2023

Lees: Britse premier zegt ontmoeting met Griekse collega af vanwege roofkunstruzie | Buitenland | NU.nl 28.11.2023

Lees: Britse premier annuleert ontmoeting met Griekse premier vanwege ruzie om kunst (nos.nl) 28.11.2023

Lees: Ruzie over beeldhouwwerken tussen Groot-Brittannië en Griekenland loopt uit op diplomatieke rel | Buitenland | AD.nl 28.11.2023

Lees: Rel tussen Griekenland en Engeland om ’geroofde beelden’ | Buitenland | Telegraaf.nl 28.11.2023

Lees: Vergadering Britse en Griekse premier geannuleerd om beeldenruzie | RTL Nieuws 28.11.2023

Lees: Vergadering Britse en Griekse premier geannuleerd om beeldenruzie (msn.com) 28.11.2023

Lees: Sunak houdt zich doof voor Grieks verzoek teruggave Elgin Marbles en veroorzaakt diplomatieke rel (trouw.nl) 28.11.2023

Lees: Britse premier annuleert ontmoeting met Griekse collega vanwege ruzie om museumstukken | Buitenland | AD.nl 28.11.2023

Grote Indonesië-tentoonstelling in de Nieuwe Kerk in Amsterdam vanaf zaterdag 21.10.2023 oktober 22, 2023

Posted by jandewandelaar in Uncategorized.
add a comment

Heden en verleden komen samen bij grote Indonesië-tentoonstelling: ‘Een geschiedenisles voor velen’

In de Nieuwe Kerk in Amsterdam is vanaf zaterdag 21.10.2023 de Grote Indonesië-tentoonstelling te zien. Het is een verhaal over het Indonesië van vroeger én nu met al haar schoonheid en meegemaakte gruwelijkheid. ,,Het is een geschiedenisles die velen nog niet hebben gehad.’’

,,We opereren in het hart van de actualiteit’’, vertelt hoofd tentoonstellingen Marlies Kleiterp. ,,Het slavernijverleden en excuses aanbieden staan natuurlijk hoog op de agenda. Er zijn enorm veel argumenten om deze tentoonstelling over de meeslepende geschiedenis van Indonesië nú te laten zien.’’

Een onderdeel van die meeslepende geschiedenis is bijvoorbeeld 17 augustus, de officiële Onafhankelijkheidsdag van het land. Door de hele tentoonstelling zijn geschreven brieven (testimonials) te lezen, waaronder ook die van de Indonesische Amir Sidharts – onderzoeker Indonesische kunstgeschiedenis. Hij schrijft: ‘Het is belangrijk om te weten wat het voor andere Indonesiërs betekent, vooral voor degenen die in 1945 leefden. Het was een unieke tijd, een machtsvacuüm’’

Door de tentoonstelling heen vind je nog meer geschreven brieven. Kleiterp: ,,Er zijn allerlei mensen uitgenodigd om te reflecteren op verschillende thema’s en gebeurtenissen die met Indonesië te maken hebben. Al die verhalen zijn ook te beluisteren tijdens de audiotour.’’ ’

Een ander indrukwekkend verhaal is dat van beeldend kunstenaar FX Harsono: Writing in the rain. Harsono schrijft met een grote kwast en zwarte inkt zijn naam op het glas. Dan begint het plots te regenen. Zijn naam vervaagt, maar hij blijft het proberen. De video gaat over de voortdurende strijd voor het behoud van zijn Chinese identiteit. Dat was lastig tijdens het regime van Soeharto; iedereen met een Chinese achtergrond moest zijn naam veranderen in een Indonesische.

In beslag genomen fotoalbum uiteindelijk toch niet te zien

Met fotoalbum’s gaat de Nieuwe Kerk anders om. Die zijn volgens de tentoonstellingslocatie niet bedoeld om zonder toestemming te delen met vreemden. Daarom vertoont De Nieuwe Kerk een door ons land op omstreden wijze in beslag genomen fotoalbum uiteindelijk toch niet, nadat de tentoonstellingslocatie de rechtmatige eigenaar niet heeft kunnen achterhalen.

De Nieuwe Kerk leent de achttien pamfletten uit het Nationaal Archief. Dat beheert ze namens de Nederlandse Staat. Ons land nam de archiefstukken in beslag van Indonesiërs tijdens de bloedige Indonesische Onafhankelijkheidsoorlog (1945-1949).

De Nieuwe Kerk in Amsterdam gaat dus tóch kopieën van geroofde archiefstukken tonen tijdens de Grote Indonesië-tentoonstelling. Eerder beloofde de tentoonstellingslocatie nog om dit niet te doen zonder toestemming van de rechtmatige eigenaren. En die toestemming is er voor zeker achttien stukken niet.

Het argument van de Nieuwe Kerk is dat de rechthebbenden deze eigendommen ‘sowieso’ wilden verspreiden.

Hoofd tentoonstellingen Marlies Kleiterp beloofde in september tegenover NU.nl namens De Nieuwe Kerk juist nog “een lege vitrine” wanneer een rechtmatige eigenaar geen toestemming zou geven voor het tentoonstellen van zijn eigendom of een kopie daarvan in de expositie. Dat gold ook wanneer de rechtmatige eigenaren niet achterhaald zouden kunnen worden.

Kabinet moet langer wachten op advies over geroofde stukken

Kleiterp zegt dat De Nieuwe Kerk al vóór de ophef over de geroofde archiefstukken rekening hield met mogelijke gevoeligheden. De Amsterdamse tentoonstellingslocatie zou vorig jaar al besloten hebben om “vier à vijf” potentiële tentoonstellingsobjecten niet te vertonen. Volgens Kleiterp kunnen dat er “tot de dag voordat de tentoonstelling begint” dus nog meer worden.

Er is al jaren discussie over hoe Nederland omgaat met geroofde kunst en andere eigendommen. In januari 2021 beloofde het kabinet geroofde kunst- en studieobjecten uit voormalige koloniale gebieden terug te geven als een land daarom vraagt. Indonesië deed dat vorig jaar al eens. Dat meldde Trouw op basis van een lijst die in juli 2022 naar het ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap is gestuurd.

Modern Indonesië

In de tentoonstelling is ook aandacht voor het moderne Indonesië van nu. Neem bijvoorbeeld de bijzondere sculpturen van Alfiah Rahdini. Deze zijn nog onderweg naar Amsterdam en zullen arriveren in december. ,,Mijn beeld Sailor Moonah is geïnspireerd op het hijab-cosplay fenomeen’’, vertelt de kunstenaar. Met cosplay, kort voor costume play,verkleed je jezelf als een fictief personage.

Rahdini: ,,In Indonesië zijn er enorm veel jongeren die van Japanse popcultuur houden. Ze vinden anime, comics en manga geweldig, maar tegelijkertijd willen ze zich vasthouden aan hun geloof. Deze jongeren laten zien dat het samen kan. Je kan openstaan voor andere culturen én trouw aan je geloof blijven.’’

Haar tweede beeld is een gelijkenis van het bekende Prajnaparamita beeld uit Java. Rahdini: ,,In mijn versie, Sri Naura Paramita, zien we een normale vrouw met hoofddoek, bril en smartwatch. Het is gemoderniseerd.’’ In haar werk komt de boeddhistische cultuur samen met die van de islam.

‘Broertje van’

Verzet, voorouders en de prachtige flora en fauna zijn ook onderwerpen die de tentoonstelling aan haar bezoekers wil laten zien. In het midden van de Nieuwe Kerk is er ook een reflectieruimte ingericht. Hier kan je even tot jezelf komen en nadenken over alles wat je net hebt gezien. Geuren als nootmuskaat, kruidnagel, gember en kaneel nemen je even mee naar het mooie Indonesië.

Een aantal jaren geleden was er de Grote Suriname-tentoonstelling. ,,Dit is daar het broertje van’’, vertelt Kleiterp. Wie weet gaan we dit ook nog met andere landen doen waar we een gedeelde geschiedenis mee hebben. Een lijstje hebben we al, maar het is nog onderzoeken wat er allemaal mogelijk is.’’

De Grote Indonesië-tentoonstelling is van 21 oktober tot 1 april te zien in De Nieuwe Kerk in Amsterdam.

Lees: Tóch kopieën van geroofde Indonesische stukken in omstreden tentoonstelling NU 21.102.2023

Lees: ‘Op de Grote Indonesië-tentoonstelling worden de echte hete hangijzers vermeden’ (trouw.nl) 21.10.2023

Lees: Heden en verleden komen samen bij grote Indonesië-tentoonstelling: ‘Een geschiedenisles voor velen’ AD 20.10.2023

Lees: Geroofde objecten in Amsterdamse Indonesië-tentoonstelling: ‘Van de zotte’ 29.06.2023

De `Blauwe Aanslag´ in Den Haag ging 20 jaar geleden plat ! oktober 3, 2023

Posted by jandewandelaar in Uncategorized.
add a comment

Oud belastingkantoor mag plat, maar krakers reageren met harde muziek en in brand gestoken bouwkeet

Op 3 oktober 2003 beslist de bestuursrechter ‘s ochtends dat het oude belastingkantoor aan het Buitenom, bekend als de Blauwe Aanslag, mag worden afgebroken. Hiermee eindigt een juridische strijd en begint een lange onrustige dag. Na de uitspraak reageren krakers zich af met harde muziek en een in brand gestoken bouwkeet.

Na de uitspraak reageren krakers zich af met harde muziek en een in brand gestoken bouwkeet. © LEEUWEN JOS VAN

De sloper Jan Knijnenburg staat klaar en wacht op een seintje van de dienst Stadsbeheer. ,,Voor dit soort speciale klussen kunnen we eenvoudig mensen van andere sloopwerkzaamheden halen”, zegt hij in de krant. Het plan is om het kraakpand eerst onklaar te maken, zodat er niemand in kan wonen, daarna de asbest verwijderen en tenslotte de sloop. Maar eerst moeten deze vrijdag de krakers nog uit het pand.

Tonka

,,We weten dat het een verloren zaak is. Maar het is het principe”, aldus een van de krakers die blijft tot het laatste moment. Veel mensen gaan kijken hoe de politie een einde maakt aan 23 jaar historie van de Blauwe Aanslag. De ontruiming begint rond zes uur ‘s avonds, luisteraars van Radio West kunnen de actie live volgen.

Ook de piratenzender Radio Tonka doet verslag vanuit het pand. Er klinkt punkmuziek afgewisseld met nummers als ‘Twee reebruine ogen die keken de kraker’ aan van Rubberen Robbie, een band uit Leiden, waar het op 3 oktober toevallig feest is. Een luisteraar roept ADO-supporters op om te hulp te schieten. Hoogwerkers tillen Amsterdamse containers op het dak en zo komen ME’ers het grote pand binnen.

Het duurt een tijd voordat alle krakers zijn verwijderd. Oud-bewoners hebben al eerder afscheid van het bolwerk genomen. Een van hen deed dat door een sjamanistisch ritueel en het verbranden van de boekhouding van drukkerij Adelante. Er gebeurt nog iets bijzonders met de foto’s die Jos van Leeuwen maakte. De politie gebruikt die voor een kaart waarmee de agenten die erbij waren op 3 oktober worden bedankt voor hun inzet.

Op het dak wordt gezwaaid met een piratenvlag. Er zijn spandoeken als ‘hell, we won’t go’, ‘we eisen de Blauwe op’, ‘Blijf met je klauwen van de Blauwe’, en ‘waar een wil is’. In het kraakpand zijn niet veel mensen aanwezig, de meesten zijn vertrokken naar het gebouw `De Pier´ aan de Waldeck Pyrmontkade dat als alternatief is aangeboden.

Zie ook: De Blauwe Aanslag in Den Haag

Meer: Den Haag, Zuid-Holland – Google Maps locatie

Lees: Fotoserie: Feestjes en ontruiming van kraakpand de Blauwe Aanslag AD 21.10.2023

Lees: Fotoserie: Feestjes en ontruiming van kraakpand de Blauwe Aanslag – indebuurt Den Haag 21.10.2023

Lees: Eerbetoon aan Blauwe Aanslag (denhaagcentraal.net) 02.10.2023

Lees: Oud belastingkantoor mag plat, maar krakers reageren met harde muziek en in brand gestoken bouwkeet  AD 02.10.2023

Bibliotheken weer in de lift !! september 30, 2023

Posted by jandewandelaar in Uncategorized.
add a comment

Meer bibliotheken

De openbare bibliotheek is een ‘plek waar mensen kunnen lezen, leren en elkaar ontmoeten’, zo zei koning Willem-Alexander in de Troonrede.

Het kabinet wil daarom de bieb op zoveel mogelijk plaatsen terugbrengen. Daarvoor komt 38,4 miljoen euro beschikbaar. Gemeenten kunnen aanspraak maken op dat geld om nieuwe bibliotheken op te richten of de collecties van bestaande bibliotheken uit te breiden.

‘Veel zijn inmiddels gesloten en acht miljoen boeken weggegooid’

‘Wat zei de koning? Bieb terug!’ (AD 21-9). Goed dat in de troonrede staat dat de bibliotheken terug moeten. Terecht natuurlijk. Maar eerst fors wegbezuinigen en dan, op de valreep van de hardvochtige afbraakperiode van de kabinetten-Rutte, krokodillentranen? Veel bibliotheken zijn inmiddels gesloten en acht miljoen boeken weggegooid.

En dus nam het aantal uitleningen ook af. Dat waren schandalige geestelijke kapitaalvernietigingen. Gaat het demissionaire kabinet nu soms eenmalig met wat geld strooien om een goede indruk achter te laten? Of komt er echt gegarandeerd geld voor de komende tien, twintig jaar?

Lees: Kinderen in Den Haag minder vaak lid van de bieb dan gemiddeld AD 10.10.2023

Lees: Reacties op terugkeer bieb: ‘Veel zijn inmiddels gesloten en acht miljoen boeken weggegooid’ AD.21.09.2023

Lees: Van hogere zorgpremie tot een nieuwe bieb: de 10 opvallendste maatregelen in de Miljoenennota (volkskrant.nl) 19.09.2023

Lees: In Hoogezand wisten ze het al: de beste bieb doet meer dan boeken uitlenen AD 21.09.2023